(D)
ในปี พ.ศ. ๒๔๔๖ นั้นท่านได้ครุ่นคิดถึง การปรับปรุงเสนาสนะในวัดบางนมโค ให้ดีขึ้น ท่านได้หาทางที่จะได้ปัจจัยมาดำเนินการสร้างเสริมถาวรวัตถุในวัด สิ่งแรกที่ท่านจะทำก็คือ สร้างเจดีย์บรรจุพระบรมสารีริกธาตุ แทนองค์เดิมที่ชำรุดทรุดโทรม เมื่อท่านครุ่นคิดหนักเข้า จึงหันหน้าเข้าหาการกระทำวิปัสสนากรรมฐาน ท่านเข้าไปหาวิเวกในบริเวณป่าช้าท้ายวัดบางนมโค ในขณะที่ท่านเจริญฌานอยู่นั่นเอง ชีปะขาวก็ปรากฏกายขึ้นเบื้องหน้าท่าน แล้วบอกท่านจะต้องสร้างพระ จึงจะสามารถหาทุนมาทำงานได้
โดยชีปะขาวได้ชี้แจงว่า ให้ทำเป็นรูปสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ประทับบนบัลลังก์เหนือสัตว์พาหนะทุกอย่าง โดยจะมานิมิตรให้เห็นวันละหนึ่งตัว พร้อมพระคาถากำกับ (บันทึกของนายเจริญ ทรงพร และจากการสอบถามจากพระภิกษุ เลี่ยม ทรงมิตร แห่งวัดบางนมโคตรงกัน)
ในคืนแรกนั้นชีปะขาว ได้บันดาลให้เกิดลมพายุพัดอื้ออึง แล้วก็ปรากฎร่างหนุมานลอยลงมา หยุดตรงหน้าท่านยืนนิ่งอยู่ บนศรีษะหนุมานนั้น มีหัวใจพระคาถากำกับไว้ ท่านก็จดจำเอาไว้ ชีปะขาวก็ถามว่าจำได้ไหม ท่านก็บอกว่าจำได้หนุมานก็หายไป
ในคืนที่สอง ก็มีลมพายุพัดแบบคราวแรก แล้วก็มีไก่บินมา ตรงหน้าท่านพร้อมพระคาถาบนหัวไก่ ท่านก็ท่องจำได้ ไก่ก็หายไป
ในคืนที่สาม ก็มรครุฑปรากฏขึ้น พร้อมด้วยคาถาบนศรีษะ ท่านก็จดจำไว้
ในคืนที่สี่ ก็มีเม่นมาปรากฏตัวพร้อมคาถา
ในคืนที่ห้า ก็มีรูปนกกระจาบมาปรากฎ
ในคืนที่หก ก็มีรูปปลาเสือมาปรากฏ
เมื่อได้จดจำขึ้นใจแล้ว ชีปะขาวจึงว่า พระนี้ท่านปลุกเสกได้นานถึงสามปี จะมีอิทธิฤทธิ์ขึ้นมาก ถ้าปลุกเสกครบไตรมาศก็จะป้องกันอันตรายได้
แม้ท่านจะได้รับการแนะนำ จากชีปะขาวแล้ว ท่านก็ยังมิได้สร้างพระคงรออยู่ ต่อมา จนถึงปี พ.ศ. ๒๔๕๐ ท่านได้รับการถ่ายทอดวิชาการปลุกเสกพระ จากอาจารย์แจง ฆราวาส ตามตำราพระร่วงเจ้า จึงตัดสินใจสร้างพระขึ้นเป็นครั้งแรก วัตถุประสงค์ของท่านก็เพื่อหาทุนมาสร้างเจดีย์ การสร้างครั้งนั้นนับเป็นครั้งแรกของท่าน | 
(
[จ. 04 ก.พ. 2551 - 22:24 น.]