(D)
เมื่อวานมีโอกาสได้ไปงานเผาศพพ่อเพื่อนสนิทของผมคนนึงสมัยทำงานที่บริษัทเดิม(แม่เค้าเสียไปนานแล้วครับ) ปกติผมไม่ชอบเลยไปวันเผาเนี่ย ต้องมาเห็นคนร้องให้เสียใจซื่งดูแล้วสะเทือนใจมากๆครับ แต่งานนี้แปลกกว่างานอื่นมากครับ ซึ่งตอนเผานั้นผมเห็นลูกๆของคนที่เสียเค้าแทบจะไม่มีน้ำตา อาจจะมีบางคนที่ร้องให้แบบปิติ ยิ้มแย้มแจ่มใสต้อนรับแขก แจกของชำร่วย ซึ่งพอรู้แล้วว่าทำไมคนในครอบครัวนี้โดยเฉพาะลูกๆ ไม่ค่อยมีใครเสียใจเท่าไหร่ เท่าที่เพื่อนผมเล่าให้ฟังก็คือ ลูกของผู้เสียชีวิตทุกคน ได้คอยดูแลพ่อมาตลอด พอทำงานได้ มีเงินเดือน ก็ช่วยกันให้ค่าใช้จ่ายกับพ่อ ให้พ่อหยุดทำงานข้างนอก ให้คอยดูแลบ้าน และทำกับข้าวให้ลูกๆกิน เดือนนึงจะนัดกันครั้งนึง พาพ่อไปเที่ยวต่างจังหวัดเป็นประจำ พาไปทานอาหาร แล้วช่วยกันเลี้ยงดู และในตอนที่พ่อป่วยด้วยโรคความดันและโรคคนแก่ ก็พาไปหาหมอเป็นประจำ ใช้ยาตัวที่หมอแนะนำถึงราคาจะสูงมากและไม่รับปากว่าจะหายดี (ครอบครัวนี้ไม่ถึงกับรวยนะครับ) ก่อนจะเสียสามปี พ่อเค้าเดินไม่ได้ ช่วยตัวเองไม่ได้ แต่พอพูดได้บ้าง รับรู้ได้ ต้องให้อาหารทางสายยาง ก็มีน้องสาวคนนึงลาออกจากงานเพื่อดูแลพ่อตลอด พี่น้องคนอื่นก็ย้ายมาอยู่ด้วยกัน เพื่อที่จะดูแลพ่อจริงๆ (มีกันสามพี่น้องครับ) ทำอาหาร อาบน้ำ คุยกับพ่อกันทุกคน มันยอมรับว่าเหนื่อยมากๆช่วงนั้น ใครไม่เจอไม่รู้หรอกว่าดูแลคนที่ทำอะไรไม่ได้เหนื่อยขนาดไหน แต่ว่าคนที่นอนช่วยตัวเองไม่ได้ ทำอะไรไม่ได้อยู่บนเตียงคือคนที่ให้ชีวิตกับเค้าและน้องๆ ทุกคนเต็มใจ ยอมรับ จนเมื่อพ่อได้สิ้นลมจากไปที่ รพ.พระมงกุฎ ผมฟังดูแล้วแทบไม่น่าเชื่อว่าจะมีครอบครัวแบบนี้จริงๆ เท่าที่เห็นคนมีเงินก็จ้างพยาบาลประจำ ไม่ค่อยดูแลเอง แต่พอได้เจอได้คุยกับเพื่อน ถ้าเค้าว่าทำไมถึงได้เข้มแข็ง หรือว่าไม่รักพ่อกันหรอ ถึงได้ไม่ค่อยเสียใจกัน มันด่าผมว่ากูไม่ได้เนรคุณ และไม่ใช่ไม่เสียใจ แต่ทำใจกันไว้นานแล้ว และที่สำคัญ มันบอกว่ากูกับน้องๆกูได้ทำดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ให้เค้าแล้ว มันใจเสียใจกว่านี้ถ้าไม่ได้ทำอะไรเลยหรือว่าทำตอนที่เค้าไม่สามารถจะมีความสุขได้ มันบอกผมว่าวิธีที่จะทำให้ตัวเรามีความสุขมันง่ายมาก แค่ทำให้คนที่เรารักเค้ามีความสุข รับรองตัวเรามีความสุขแน่ๆ และตัวพ่อของเค้าก็คือความสุขของพวกเค้า และตอนที่พ่อจากไปมันก็บอกว่าพ่อก็เต็มใจที่จะไป ผมหละเข้าใจเลย จริงๆมีเรื่องราวเยอะกว่านี้มากครับ และเกรงใจเพื่อนๆที่นั่งอ่านกัน แค่อยากเล่าเรื่องราวดีๆของเพื่อนคนนึงให้ฟังครับ ตอนนี้ผมต้องไปหาอะไรอร่อยๆให้แม่ทานบ้างแล้ว  |
|
[จ. 22 ก.ย. 2551 - 18:31 น.]