(D)
ก่อนเริ่มเรื่องต้องขออนุญาติยืมภาพ ท่าน fin_tone ประกอบเรื่องด้วยนะครับ
เมื่อครั้งที่อยุธยา(หรือเปล่าไม่ทราบแน่ชัด)ต้องเสียเมืองชายทะเลให้กับกองทัพจีนที่ยกไพล่พลมาทางทะเล ด้วยขบวนเรือสำเภา และเข้ายึดเมืองชายฝั่งไว้ได้ รอกองกำลังเสริมที่กำลังเดินทางมามาสมทบ เจ้าผู้ครองอยุธยาในขณะนั้นจึงได้มีบัญชาให้ แม่ทัพนำกองกำลังทหารไปปราบ อยู่หลายครั้งแต่ก็ไม่สามารถเป็นผล ขืนปล่อยไว้นานวันจะเป็นภัยต่อสยามแน่ จึงได้ป่าวประกาสไปทั่วเพื่อหาผู้กล้าและจะปูนบำเน็จรางวัลอย่างงามหากใคร สามารถขับไล่กองทัพของจีนร่นถอยไปได้
ในครั้งนั้นศรีทนนชัยที่ถูกจองจำอยู่ในคุก(คดีจากความกะล่อน)ได้รับอาสาเพื่อแลกกับอิสระภาพ ท่านเจ้าเมืองได้อนุญาติแต่ด้วยความที่ไม่ชอบศรีทนนชัยแต่เดิมจึงให้ทหารไปแค่หนึ่งกองร้อย และได้บอกกับศรีนนชัยว่าหากพ่ายแพ้กลับมาเจ้าจะได้รับการเลื่อนยศ(เพิ่มโทษ)เป็นประหารชีวิตเจ้าจะรับหน้าที่หรือไม่ อย่างศรีธนนชัยต้องรับไว้ก่อนละครับแล้วค่อยหาวิธีกันใหม่
เมื่อนำกำลังไปประชิดกับทัพจีนก็รู้ชะตากรรมครับเสร็จแน่รบก็ตายกลับก็ตายจะทำไงดีละทีนี้ จึงได้สั่งพักทัพเพื่อเอาแรง(หาทางหนี) พอตกกลางคืนก็ให้ทหารเข้าสอดแนมและได้พบว่ากองกำลังของทางจีนกำลังจัดงานฉลองอะไรสักอย่างด้วยอาหารหลายหลากมากมาย ศรีธนนชัยปิ๊งเลยครับ คืนนั้นนอนหลับด้วยความสบายใจ
พอรุ่งเช้าก็ให้ทหารตั้งทัพรอส่วนตัวเองพร้อมทหารคู่ใจก็เดินทางไปเข้าพบแม่ทัพของจีนเพื่อเจรจาศึก ไม่รู้ไปพูดกระทบต่อมอะไรของแม่ทัพจีนเข้าให้ครับ ผลปรากฏว่าแม่ทัพจีนรับคำถ้าศรีธนนชัยเป็นที่เรียบร้อยโรงเรียนจีนไปแล้ว เมื่อกลับมายังฐานที่มั่นทหารก็ถามศรีทนนชัยครับ"ท่านเจรจาความเยี่ยงไรหรือ" ฝ่ายทหารจีนจึงเอะอะเตรียมตัวกันวุ่นวายไปหมด คำตอบคือแข่งประกอบอาหารครับ ฝ่ายใดเพี้ยงพล้ำก็แพ้ "ตายแน่ท่านชาวจีนได้รับการยกย่องว่าทำอาหารเก่งนักไม่มีใครเทียบเรามิแย่หรือท่าน" "ไม่ต้องกังวลใจให้ท่านจัดเตรียมของสิ่งหนึ่งพร้อมด้วยผลไม้ชนิดหนึ่งให้ข้าก็พอ"
เมื่อถึงเวลาแข่งขันยิ่งสร้างความงวยงงให้กับแม่ทัพจีนเป็นอย่างมาก "หรือมันจะยอมแพ้เรา" ฝ่ายจีนเตรียมเครื่องมืออุปกรณ์พร้อมข้าวของที่จะใช้ประกอบอาหารเพรียบ ฝ่ายไทยมีเพียงจานใบเดียวคลุมด้วยผ้าไว้เท่านั้นละครับ
กติกาคือ "ประกอบอาหารและทานต่อหน้าอีกฝ่ายที่หากฝ่ายใดทำให้ฝ่ายตรงข้าม "น้ำลายสอหรือไหลได้ก่อนก็จะเป็นฝ่ายชนะ" ฝ่ายจีนได้รับเกียรติก่อนครับ ต้ม ผัด แกง ทอด สารพัด หอมอร่อยในพริบตาก็ใช้เวลาพอประมาณครับกว่าจะเรียกน้ำลายจากฝ่ายไทยได้
เมื่อถึงตาของไทยบ้าง ศรีธนนชัยก็นำจานที่เตรียมไว้มาพอเปิดผ้าออก น้ำลายก็มารอปิ่มๆแล้วครับ และเมื่อเริ่มทานเท่านั้นทั้งจีนทั้งไทยที่ดูอยู่ก็กลั้นน้ำ ..(ลาย) ไม่ไหวตามๆกันครับ มะขามเปียกจิ้มเกลือ โอ้.....ซี๊ด....
งานนี้กองทัพจีนต้องถอนกำลังลงเรือคืนแผ่นดินให้สยาม ดังเดิม เดินทางกลับพร้อมมะขามอีกลำเรือเป็นที่ระลึกครับท่านทั้งหลาย  |
|
[ศ. 05 ก.ย. 2551 - 23:48 น.]