(D)
เครียดกับบรรยากาสขณะนี้ เล่าอะไรดีล่ะครับ แบบนี้แล้วกัน
กระทาชายนายหนึ่ง กำหนดเข้าพิธีวิวาห์แล้ว แต่ดันโชคไม่เข้าข้างเมื่อเกิดจับได้ใบแดงในการเกณฑ์ทหาร ทีซวยซ้ำหนักเข้าไปอีกต้องไปรายงานตัวในเช้าของอีกวันถัดมาหลังส่งตัวเข้าห้องหอครับ ในตอนเย็นหลังจากเสร็จพิธีและเก็บข้าวของแล้ว เจ้าสาวก็ทำหน้าละห้อยหิ้วกระเป๋าใบใหญ่มาส่งเจ้าบ่าวขึ้นรถทัวร์(แบบต้องถึงในเช้าอีกวันนะครับ) ฝ่ายเจ้าบ่าวก็อยากมีคาถาดีๆสักบทร่ายมนต์บังตาผู้คนได้ แต่แค่คิดที่ทำได้คือแอบหอมแก้มเจ้าสาวตอนปราศจากสายตาคนมองเท่านั้น เขาเอ่ยเสียงเครือกับเจ้าสาว "รอสองเดือนฝึกเสร็จเขาก็ปล่อยให้มาพักผ่อนแล้วค่อยเจอกันนะจ้ะที่รัก" ปลอบตัวเองด้วย อีกแค่สองเดือน ก้าวขึ้นรถไป
สองเดือนผ่านไปไวเหมือนโกหก ก่อนเลิกแถวในการฝึกวันสุดท้ายผู้ฝึกได้แจ้งกับทหารไหม่ว่า "ผมมีข่าวที่น่ายินดีและภาคภูมิใจจะแจ้งให้ทราบว่า....เราจะยังไม่พักผ่อนในตอนนี้เพราะมีภารกิจที่ต้องไปประจำการที่ชายแดนเลย เนื่องจากเกิดเหตุการไม่สงบตามแนวชายแดนขึ้นในเวลานี้ ซึ่งหากไม่เลวร้ายน่าจะสงบในเวลาอันสั้น...หมดแรงเลยซิตั้งหน้าตั้งตานับวัน
ไม่เลวร้ายครับอีกหนึ่งเดือนต่อมา ทหารกล้าของเราก็ได้กลับบ้านพักผ่อนดังตั้งใจ สองสัปดาห์ วันนี้ที่รอคอย
รถทัวร์ไม่ทันจอดสนิทก็มีทหารกระโดดแผ่วลงจากรถแบบว่าลืมวินัยทหารที่ต้องประชาชนมาก่อนชั่วคราว แล้วจ้ำอ้าวกลับบ้านทันที ยังไม่ทันได้จ่ายตังค์แม่ค้าหรอกแม่ยายมองเห็นหลังไวๆจำได้ก็รีบจ้ำอ้าวตามไป กะจะถามข่าวคราวซะหน่อยก็ไม่ทันมันจะรีบอะไรป่านนั้น มาถึงบ้านวางกะเป๋าไว้ข้างบันไดจูงมือเมียสาวเข้าห้องไปแล้ว เฮ้อ..ยังไม่ทันได้พูดได้จากันเล้ย สั่งกับข้าวไว้อุตสาห์รีบตามมาจะถามข่าวอะไรก็ไม่ได้ หงุดหงิดๆๆๆ
หันหน้าลงบันไดมาจะกลับไปตลาด ตาเจ้ากรรมยังดันไปเห็น เจ้าตูบข้างบ้านกำลังขี่หลังอีแดงอยู่พอดี
โหยงโย่โหย่งหยกอี "เฮ้ยมึงพึ่งกลับจากชายแดนเหมือนกันเรอะ"  |
|
[ศ. 29 ส.ค. 2551 - 23:25 น.]