ฉ คือ เฉียวไฉ้
แต่ผมเข้าใจว่า นั่นเป็นลัทธิหนึ่งในอินเดียนะครับ ที่พวกฤาษีหรือนักบวช (ในอดีตและปัจจุบัน) พยายามหาทางกำจัดกิเลส (ในที่นี้คือความกำหนัด) ให้หมดสิ้นไปด้วยวิธีการต่างๆ ครับ (แม้พวกอื่นๆ ก็มี เช่น หนอนบนหนามบ้าง ฯลฯ) ซึ่งพระพุทธเจ้าเมื่อสมัยที่ผนวชใหม่ๆ ก็ได้ไปศึกษา หรือทรงบำเพ็ญทุกรกิริยามาอย่างหนักหน่วง แต่ทรงเห็นว่าไม่ใช่ทางบรรลุ จึงทรงเลิกละทุกกรกิริยา เปลี่ยนมาทำความเพียรทางจิตแทน เพราะทรงดำริเปรียบเทียบอุปมา ๓ ข้อ ซึ่งพระองค์ไม่เคยสดับ ไม่เคยดำริมาก่อนเลย ด้วยพระปรีชาญาณของพระองค์อย่างแจ่มแจ้งว่า
สมณพราหมณ์เหล่าใดเหล่าหนึ่ง ซึ่งมีกายไม่ได้หลีกออกจากกาม และมีความพอใจรักใคร่ในกาม ยังละให้สงบระงับไม่ได้ดี สมณพราหมณ์เหล่านั้น แม้ได้เสวยทุกเวทนาอันกล้าเผ็ดร้อน ที่เกิดเพราะความเพียรก็ดี ไม่ได้เสวยก็ดี ก็ไม่ควรจะตรัสรู้ เหมือนไม้สดที่ชุ่มด้วยยาง บุคคลแช่ไว้ในน้ำ บุรุษมีความต้องการด้วยไฟ ถือเอาไม้สีไฟมาสีเข้า ด้วยหวังจะให้เกิดไฟ บุรุษนั้นก็ไม่อาจให้ไฟเกิดขึ้นได้ ต้องเหน็ดเหนื่อยลำบากเปล่า เพราะไม้นั้นยังสดมียางอยู่ ทั้งยังแช่อยู่ในน้ำ
อีกข้อหนึ่ง สมณพราหมณ์เหล่าใดเหล่าหนึ่ง แม้มีกายหลีกออกจากกามแล้ว แต่ยังมีความรักใคร่พอใจในกาม ยังละให้สงบระงับไม่ได้ดี สมณพราหมณ์เหล่านั้น แม้ได้เสวยทุกข์เวทนาเช่นนั้น อันเกิดเพราะความเพียรก็ดี ไม่ได้เสวยก็ดี ก็ไม่ควรจะตรัสรู้ เหมือนไม้สดที่ชุ่มด้วยยาง แม้ห่างไกลจากน้ำ บุคคลตั้งไว้บนบก บุรุษก็ไม่อาจสีให้เกิดไฟได้ ถ้าสีเข้า ต้องเหน็ดเหนื่อยลำบากเปล่า เพราะไม้นั้นแม้ตั้งอยู่บนบกแล้ว แต่ยังเป็นของสดชุ่มด้วยยาง
อีกข้อหนึ่ง สมณพราหมณ์เหล่าใดเหล่าหนึ่ง มีกายหลีกออกจากกามแล้ว และละความใคร่ในกาม ให้สงบระงับดีแล้ว สมณพราหมณ์เหล่านั้น ได้เสวยทุกข์เวทนาเช่นนั้น อันเกิดเพราะความเพียรก็ดี แม้ไม่ได้เสวยเลยก็ดี ก็ควรจะตรัสรู้ได้ เหมือนไม้แห้งที่ไกลจากน้ำ บุคคลวางไว้บนบก บุรุษอาจสีให้เกิดขึ้นได้ เพราะเป็นของแห้ง ทั้งตั้งอยู่บนบก
อุปมาทั้ง ๓ ข้อนี้ ได้เป็นกำลังสนับสนุนพระหฤทัยให้พระมหาบุรุษทรงมั่นหมายในการทำความเพียรทางใจว่า จะเป็นทางให้พระองค์ได้บรรลุพระสัพพัญญุตญาณโดยแน่แท้
เพราะฉะนั้น จิตใจจึงสำคัญที่สุดครับ ถ้าไม่คิดแบบนี้ ต่อไป ก็ต้องตัดอวัยวะเพศของตนเองไปเลย จะได้ไม่ต้องยุ่งเกี่ยวกับกามารมณ์อีก หรือก็ต้องลิ้นตัวเองด้วย เพราะป้องกันไม่ให้ลิ้นไปลิ้มรสที่น่าติดใจต่างๆ อันเป็นอุปสรรคต่อการบรรลุธรรม และสุดท้ายอาจผูกคอตาย หรือตัดศีรษะของตนเองให้สมองขาดเลือดหรือตาย เพราะสมองชอบคิดฟุ้งซ่านไปต่างๆ นานาดีนัก ใช่ไหมล่ะ ?
* ปล. ถ้ากรณีพระตัดอวัยวะเพศของตนเอง พระพุทธเจ้าทรงปรับอาบัติ (ถ้าจำไม่ผิด น่าจะเป็นทุกกฏ) ด้วยนะครับ
 |
|