| หัวข้อกระทู้ : พฤติกรรมของคนเล่นพระ (จำเป็นไหมที่คนเล่นพระต้องมีธรรมะ) |
(D)
ไม่ได้เจาะจงใครหรอกครับ พูดทั่วๆ ไป ที่ได้ชื่อว่าเป็น "คนเล่นพระ" แต่ก็พบเห็นบ่อยๆ ที่ไม่ได้ทำตัวให้สมกับทำ "อาชีพ" (ธุรกิจ) "ขาย-ซื้อพระ" หรืออาจคิดว่า เป็นคนละเรื่องกัน (เรื่องของพระ เรื่องของคน) หรือว่า เราก็เป็นปุถุชนคนมีกิเลสหนาด้วยกันทั้งนั้นนนนนนนนนนนนน (กันแน่)
"คนเล่นพระ" ควรจะไม่มีพฤติกรรมดังต่อไปนี้
(พฤติกรรมอย่างใดอย่างหนึ่ง หรือมากกว่าหนึ่ง)
1. ติดสุรายาเสพติด ติดพนัน (บอล หวย หุ้น ฯลฯ) เที่ยวกลางคืน เธค ผับ บาร์ คาราโอเกะ นวด นาบ ฯลฯ (อบายมุข 6)
2. ประพฤติผิดลูก เมีย ผัวคนอื่น มีกิ๊ก 1 กิ๊ก 2 ฯลฯ โกหกหลอกลวง ปลิ้นปล้อน เอาของเก๊ของปลอมมาขาย ไร้สัจจะ ไม่รักษาคำพูด (ศีล 5)
3. พูดเท็จ พูดคำหยาบ บ่นด่าสารพัด (ปากจัด - น่าจะทำธุรกิจเป็นแม่ค้าอยู่ในตลาดสด) พูดเพ้อเจ้อ พูดส่อเสียด พูดให้เกิดความแตกแยก (วจีทุจริต 4)
4. ละโมบโลภมาก ไม่รู้จักพอเห็นแก่ได้ (คิดแต่จะเอา) ลุแก่โทสะอารมณ์โมโหร้าย และหลงงมงายกับสิ่งไร้สาระที่ไม่ใช่พุทธ (มีบ้างไหม) (อกุศลมูล 3)
5. ไม่มีน้ำใจ ไม่รู้จักเสียสละ เห็นแก่ตัว เอาเปรียบคนอื่น ไม่มีความอดทนเท่าที่ควร เอะอะโวยวาย (เหมือนกุ๊ย) อาฆาตพยาบาทมุ่งร้าย ไม่รู้จักอภัยซึ่งกันและกัน ไม่ประนีประนอม ไม่มีความเมตตารักใคร่สงสารเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน (รวมสารพัดธรรม)
แม้จะไม่ได้เป็นพระอรหันต์ แต่ข้อ 1-5 ดังกล่าว ปุถุชนเราก็สามารถทำได้ครับ คือหลีกเว้นได้ เพราะเป็นธรรมขั้นพื้นฐาน เช่นว่า เว้นอบายมุข หรือเว้นกล่าวโจมตีกันด้วยถ้อยคำหยาบคายเป็นอาทิ (เราทำได้ ฝึกฝนตนเองได้ ชำระสันดานตนเองให้ดีขึ้นได้ตามลำดับ อย่างสัตว์ป่าเช่นช้าง ลิงเขาก็ยังเอามาฝึกมาหัด มาใช้งาน ลากซุงลากไม้ได้ เราเป็นมนุษย์ทำไม่ได้ ฝึกไม่ได้ ท่าน (พระ) ก็บอกว่าอายลิงครับ)
เพื่อความสะอาดสดใสของวงการ "คนเล่นพระ" ด้วย(บางสิ่ง/บางส่วน) ครับ เอวังก็มี
 |
|
|
(
[ส. 22 ก.ย. 2550 - 21:23 น.]