(D)
นอกจากพวก"ไทเกอร์"แล้ว ยังมีพวกโรคจิตบางประเภทครับ นิยมชมชอบอยากมีพระดีๆ มี่ราคาที่วงการเค้านิยมมาดูมาใส่โชว์ แต่ไม่อยากเสียเงินเป็นจำนวนมากๆ เลยใช้วิธีหาประมูลตาม web ที่มีกฎประกันความพอใจ 7 วัน พอพบเห็นองค์ไหนถูกใจก้อปิดประมูล โอนเงินไปให้เจ้าของพระ ( ลงทุนครั้งแรกไม่น่าเกิน 50 บาท กรณีพระราคา 30,000 บาท ) พอรับพระมาแล้ว วันแรกก้อมาดูเอากล้องมาส่องดูพิมพ์ดูตำหนิ ว่ามีจุดพิเศษตรงไหนบ้าง ลูบๆ คลำๆ บางคนโรคจิตมากๆ ก้อจะเอาพระมาถูหน้าถูตา โดยเชื่อว่าจะเกิดมงคลกับตัว แต่พระจะเสียผิวเพราะโดนเหงื่อโดนความเค็มของผิวหนัง หลังจากนั้นวันต่อมา หากมีตลับหรือกรอบใส่พระเปล่าๆ อยู่แล้ว ก้อนำพระมาใส่อาราธนาขึ้นคอแล้วก้อออกไปเดินโชว์ในตลาด ใครเห็นใครทักใครชมว่ามีพระแท้ราคาแพง ก้อปลื้มอกปลื้มใจ เที่ยวคุยโม้โอ้อวดว่าตัวเองเก่งเจ๋งเล่นพระมีราคา คนเค้าฟังเค้าก้อว่าไอ้หมอนี่มันแน่ สมกับเป็นเซียน ( ใหญ่ )จริงๆ พอเข้าวันที่ 5 รีบติดต่อเจ้าของพระ(เดิม) อ้างว่าไม่พอใจพระ ขอคืนตามกฎ บางคนก้อบอกว่าให้"คำติ"ถ้าไม่ปฎิบัติตามกฎระเบียบ แล้วจัดแจงส่งพระกลับไปพร้อมเบอร์บัญชีตัวเอง ( เสียเงินอีกไม่น่าเกิน 50 บาท ) แล้วก้อรอให้เจ้าของพระโอนเงินคืนมา เพียงแค่นี้รวมแล้วเสียเงินไปไม่น่าเกินร้อย แต่ได้พระดีๆ มาชื่นชมร่วมอาทิตย์ คุ้มมั๊ยครับกับการกระทำแบบนี้.
*** ผมไม่ได้เจาะจงว่าใครเป็นการเฉพาะน่ะครับ เพียงแต่ไม่อยากเจอ"พวกโรคจิต"แบบลักษณะนี้มากกว่าครับ
( กรณีนี้ไม่เกี่ยวกับการคืนพระ ที่ไม่ตรงตามรูป ผิดพิมพ์ พระมีตำหนิโดยไม่แจ้งไว้ แบบนี้สิถึงจะน่าคืนครับ ) 
( ขอบคุณที่คลิ๊กเข้ามา และอ่านครับ )
สมาชิกท่านใดมีข้อเสนอแนะ ตามทัศนะคติส่วนตัว เชิญเพิ่มเติมมาได้เลยน่ะครับ ด้วยความยินดีอย่างยิ่ง. |
|
[พฤ. 30 ส.ค. 2550 - 22:45 น.]