ร่วมเสนอความคิดเห็น

หัวข้อกระทู้ : ปริศนาธรรม....



(N)
เป็นพญา อินทรี ที่เหินฟ้า
มรณา ที่กลางดิน สิ้นชีวิต
ตัวไร้ขา ที่พาลง มาปลงปลิด
ปรากฏการณ์ อันน่าคิด ปริศนาธรรม
อย่าลำพอง ผยองตน ว่าคนเก่ง
โดยตัวเอง ชาญเชี่ยว ด้วยเขี้ยวเล็บ
เรื่องพลั้งพลาด มิคาดการณ์ ถึงวันเจ็บ
ด้วยเขี้ยวเล็บ อหังการ์ พาตัวตาย


โดยคุณ wattana09 (601)  [จ. 21 เม.ย. 2557 - 20:18 น.]



โดยคุณ เปี๊ยกตุ๊กแก (1.2K)(2)   [จ. 21 เม.ย. 2557 - 20:50 น.] #3301499 (1/13)

โดยคุณ looknam1 (2.6K)  [จ. 21 เม.ย. 2557 - 21:11 น.] #3301530 (2/13)
สรรพสิ่งเกิดมาในสากล
จะหลุดพ้นความตายอย่าหมายมาตร
จะอยู่สูงเสียดฟ้านภากาศ
เมื่อถึงฆาตรก็ตกตายได้เหมือนกัน

อย่าดูหมิ่นเหยียดหยามความต่ำต้อย
อย่าใช้ถ้อยเหยียยย่ำประณามหยัน
เมื่อถึงคราวชีวาวายล้มตายพลัน
ให้ได้สรรเสริญส่งคงความดี

อย่าให้ดีแค่คำอ่านวันเผาศพ
ต้องดีครบสร้างศรัทธาพาสุขขี
เมื่อฟ้าสร้างได้ร่างยืนผืนธรณี
ก็จงมีเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่กัน

เมื่อยามตายได้หลับตาอย่างผาสุข
อย่าให้ทุกข์มาเข่นฆ่าพาโศกศัลย์
มอบความรักให้ทั้งสิ้นเป็นศีลทาน
เมื่อถึงกาลลาลับ...ให้จับใจ.......


โดยคุณ นายเก้ (3.4K)  [จ. 21 เม.ย. 2557 - 21:14 น.] #3301533 (3/13)
หายากมากครับที่จะพลาดอย่างนี้ อนิจจาไม่เที่ยงจริงๆ

โดยคุณ thanaanan (7K)  [จ. 21 เม.ย. 2557 - 21:24 น.] #3301550 (4/13)


(N)

โดยคุณ RONADO (10.2K)  [จ. 21 เม.ย. 2557 - 22:23 น.] #3301838 (5/13)

โดยคุณ aongkaloy20 (4.6K)  [จ. 21 เม.ย. 2557 - 23:14 น.] #3301901 (6/13)
ดีนะที่ปริศนาธรรมมาวันนี้ถ้ามาก่อนวันหวยออก ........น่าดู5555555

โดยคุณ ตระกูลทอง (1.8K)  [อ. 22 เม.ย. 2557 - 00:52 น.] #3302020 (7/13)


(N)

โดยคุณ พรชมพู (18.1K)  [อ. 22 เม.ย. 2557 - 09:02 น.] #3302157 (8/13)

โดยคุณ pigcity (2.5K)  [อ. 22 เม.ย. 2557 - 09:23 น.] #3302180 (9/13)


(N)
ผยอง ลำพองตน อวดเก่ง ตกมาก็เจ็บเเบบนี้ล่ะครับ
สู้..เก่งจริง ไม่อวดตัว เเต่ถ่อมตน นอบน้อม ไม่ได้..เพราะมีเเต่คนสรรเสิญเเน่นอน นี่คือสัจจะธรรมที่เเน่นอนเเละเป็นจริงครับ

ชอบครับ..โดนใจอย่างเเรง

โดยคุณ japao (1.2K)  [อ. 22 เม.ย. 2557 - 10:38 น.] #3302262 (10/13)
สูงสุดคืนสู่สามัญ.....

โดยคุณ รักเบ๊นซ์ (738)  [อ. 22 เม.ย. 2557 - 22:38 น.] #3303191 (11/13)
นกโดนรถชน รถเยียบเพราะเห็นแก่กินก็เยอะครับ

เห็นก่ะตาเลยครับ.....ไม่น่าเชื่อก็ต้องเชื่อ...แต่ก็นะ...สัตว์ไม่รู้จักว่าความตายคืออะไร

กับสิ่งที่มันไม่คุ้นเคย...

โดยคุณ louis4112 (380)(2)   [พฤ. 24 เม.ย. 2557 - 11:11 น.] #3304808 (12/13)


(N)
มีชีวิตที่คิดไม่ถึง : บทที่ ๖ - แรงต้าน

แม้ไม่รู้จักศาสนาพุทธ แต่ลงถ้าเกิดเป็นมนุษย์ได้
อย่างน้อยก็ต้องมีคุณสมบัติขั้นพื้นฐานของความเป็นมนุษย์ ได้แก่

๑) มโนธรรม คือความรู้สึกผิดชอบชั่วดี หรือความรู้สึกว่าอะไรควรทำ
อะไรไม่ควรทำ มโนธรรมเป็นอันเดียวกับความละอายต่อบาป
และเหตุผลที่จิตมนุษย์มีความละอายต่อบาปโดยดั้งเดิม
ก็เพราะกำเนิดมนุษย์มีได้ด้วยบุญ มิใช่ด้วยบาป

กล่าวอีกนัยหนึ่ง คือจิตมนุษย์นั้นมีความเป็นกุศลโดยพื้นฐาน
แม้คนวิกลจริตในโรงพยาบาลบ้าก็ไม่อาจคลุ้มคลั่งได้ตลอดเวลา
ต้องมีขณะแห่งการกลับคืนสู่ภาวะปกติบ้าง

แตกต่างจากสัตว์นรก เดรัจฉาน และเปรตบางจำพวกที่ถือกำเนิดด้วยบาป
ซึ่งจะไม่มีความรู้สึกผิดชอบชั่วดีได้เลยตลอดอายุขัย
จิตมีแต่ความเศร้าหมองและอาการอาละวาดถ่ายเดียวไปจนชั่วชีวิต

ฉะนั้นหากใครถามว่าจะรู้ได้อย่างไร ว่าอันไหนบาปอันไหนบุญ
อันไหนคุณอันไหนโทษ ก็ต้องให้ถาม ‘มโนธรรม’

อันมีอยู่โดยธรรมชาติของตนนั่นเอง ยกตัวอย่างเช่นเมื่อโตขึ้นจนเครื่องเพศแสดงตัวชัด
ทั้งชายและหญิงย่อมมีความละอายที่จะเปิดเผย โดยไม่ต้องให้ใครบอกว่าส่วนสงวน
ไม่ควรเปิดเผย เพราะย่อมรู้ว่าเครื่องเพศจะล่อตาและดึงดูดใจให้ใครๆคิดมาสมสู่กับตน เป็นต้น


๒) มนุษยธรรม คือธรรมขั้นพื้นฐานของมนุษย์ ได้แก่เมตตาและกรุณา
เมตตาคือความไม่อยากเบียดเบียน ไม่อยากจองเวร แต่อยากเห็นคนอื่นอยู่ดีมีสุข
ความมีเมตตาคือเหตุผลที่ทำให้คนเราไม่วิ่งเข้าไปตบหัวคนที่เราหมั่นไส้ดื้อๆ

ส่วนความกรุณาคือการมีน้ำใจลงมือช่วยเหลือผู้ตกทุกข์ได้ยาก
ทนนิ่งดูดายไม่ได้เมื่อเห็นใครตรงหน้ากำลังย่ำแย่

ความกรุณาคือเหตุผลที่ทำให้คนกำลังจะจมน้ำได้รับความช่วยเหลืออย่างไรก็ตาม
ระดับของมนุษยธรรมอาจลดลงเมื่อคนเราเติบโตท่ามกลางการพอกพูนกิเลส

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อขาดการระงับโลภะ โทสะ
มีแต่เพิ่มความเห็นแก่ตัวและความเอาแต่ได้
พอถึงขั้นหนึ่งมนุษยธรรมก็อาจเลือนหายไป
ซึ่งนั่นก็หมายถึงการลดระดับความเป็นมนุษย์ลงไปด้วย

๓) เหตุผล ด้วยคำถามง่ายๆเช่น ทำไมต้องทำ หรือจะทำไปทำไม
แม้แต่คนไร้มนุษยธรรมก็อาจคร้านที่จะทำร้ายใคร ต่างกับสัตว์บางชนิดเช่นตัวต่อ

ที่อาจบุกจู่โจมสิ่งมีชีวิตไหนๆก่อนก็ได้
โดยไม่ทันต้องสังเกตว่าใครมีสิทธิ์เป็นอันตรายกับตนหรือไม่
ทั้งนี้เพราะกรรมที่ส่งให้เกิดเป็นตัวต่อนั้น เจืออยู่ด้วยโทสะ

เช่นขี้ระแวงขนาดฆ่าได้กระทั่งลูก หรือถือคติถ้าสงสัยให้ฆ่าก่อนแล้วค่อยสืบสวนทีหลัง

ความมีเหตุผลของมนุษย์อาจเสื่อมลงเมื่อกระทำกรรมอันเจือด้วยโลภะและโทสะจนข้ามเส้น
ปล่อยให้เมฆหมอกโมหะก่อตัวคลุมบังจิตใจจนมืดทึบ

เราจึงเห็นฆาตกรโรคจิตที่วิ่งไล่ฆ่าเพื่อนมนุษย์โดยไม่จำเป็นต้องถามว่าจะทำไปทำไม ทำเพื่อประโยชน์อะไร

ดังตฤณ

โดยคุณ louis4112 (380)(2)   [พฤ. 24 เม.ย. 2557 - 11:11 น.] #3304809 (13/13)


(N)
มีชีวิตที่คิดไม่ถึง : บทที่ ๖ - แรงต้าน

แม้ไม่รู้จักศาสนาพุทธ แต่ลงถ้าเกิดเป็นมนุษย์ได้
อย่างน้อยก็ต้องมีคุณสมบัติขั้นพื้นฐานของความเป็นมนุษย์ ได้แก่

๑) มโนธรรม คือความรู้สึกผิดชอบชั่วดี หรือความรู้สึกว่าอะไรควรทำ
อะไรไม่ควรทำ มโนธรรมเป็นอันเดียวกับความละอายต่อบาป
และเหตุผลที่จิตมนุษย์มีความละอายต่อบาปโดยดั้งเดิม
ก็เพราะกำเนิดมนุษย์มีได้ด้วยบุญ มิใช่ด้วยบาป

กล่าวอีกนัยหนึ่ง คือจิตมนุษย์นั้นมีความเป็นกุศลโดยพื้นฐาน
แม้คนวิกลจริตในโรงพยาบาลบ้าก็ไม่อาจคลุ้มคลั่งได้ตลอดเวลา
ต้องมีขณะแห่งการกลับคืนสู่ภาวะปกติบ้าง

แตกต่างจากสัตว์นรก เดรัจฉาน และเปรตบางจำพวกที่ถือกำเนิดด้วยบาป
ซึ่งจะไม่มีความรู้สึกผิดชอบชั่วดีได้เลยตลอดอายุขัย
จิตมีแต่ความเศร้าหมองและอาการอาละวาดถ่ายเดียวไปจนชั่วชีวิต

ฉะนั้นหากใครถามว่าจะรู้ได้อย่างไร ว่าอันไหนบาปอันไหนบุญ
อันไหนคุณอันไหนโทษ ก็ต้องให้ถาม ‘มโนธรรม’

อันมีอยู่โดยธรรมชาติของตนนั่นเอง ยกตัวอย่างเช่นเมื่อโตขึ้นจนเครื่องเพศแสดงตัวชัด
ทั้งชายและหญิงย่อมมีความละอายที่จะเปิดเผย โดยไม่ต้องให้ใครบอกว่าส่วนสงวน
ไม่ควรเปิดเผย เพราะย่อมรู้ว่าเครื่องเพศจะล่อตาและดึงดูดใจให้ใครๆคิดมาสมสู่กับตน เป็นต้น


๒) มนุษยธรรม คือธรรมขั้นพื้นฐานของมนุษย์ ได้แก่เมตตาและกรุณา
เมตตาคือความไม่อยากเบียดเบียน ไม่อยากจองเวร แต่อยากเห็นคนอื่นอยู่ดีมีสุข
ความมีเมตตาคือเหตุผลที่ทำให้คนเราไม่วิ่งเข้าไปตบหัวคนที่เราหมั่นไส้ดื้อๆ

ส่วนความกรุณาคือการมีน้ำใจลงมือช่วยเหลือผู้ตกทุกข์ได้ยาก
ทนนิ่งดูดายไม่ได้เมื่อเห็นใครตรงหน้ากำลังย่ำแย่

ความกรุณาคือเหตุผลที่ทำให้คนกำลังจะจมน้ำได้รับความช่วยเหลืออย่างไรก็ตาม
ระดับของมนุษยธรรมอาจลดลงเมื่อคนเราเติบโตท่ามกลางการพอกพูนกิเลส

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อขาดการระงับโลภะ โทสะ
มีแต่เพิ่มความเห็นแก่ตัวและความเอาแต่ได้
พอถึงขั้นหนึ่งมนุษยธรรมก็อาจเลือนหายไป
ซึ่งนั่นก็หมายถึงการลดระดับความเป็นมนุษย์ลงไปด้วย

๓) เหตุผล ด้วยคำถามง่ายๆเช่น ทำไมต้องทำ หรือจะทำไปทำไม
แม้แต่คนไร้มนุษยธรรมก็อาจคร้านที่จะทำร้ายใคร ต่างกับสัตว์บางชนิดเช่นตัวต่อ

ที่อาจบุกจู่โจมสิ่งมีชีวิตไหนๆก่อนก็ได้
โดยไม่ทันต้องสังเกตว่าใครมีสิทธิ์เป็นอันตรายกับตนหรือไม่
ทั้งนี้เพราะกรรมที่ส่งให้เกิดเป็นตัวต่อนั้น เจืออยู่ด้วยโทสะ

เช่นขี้ระแวงขนาดฆ่าได้กระทั่งลูก หรือถือคติถ้าสงสัยให้ฆ่าก่อนแล้วค่อยสืบสวนทีหลัง

ความมีเหตุผลของมนุษย์อาจเสื่อมลงเมื่อกระทำกรรมอันเจือด้วยโลภะและโทสะจนข้ามเส้น
ปล่อยให้เมฆหมอกโมหะก่อตัวคลุมบังจิตใจจนมืดทึบ

เราจึงเห็นฆาตกรโรคจิตที่วิ่งไล่ฆ่าเพื่อนมนุษย์โดยไม่จำเป็นต้องถามว่าจะทำไปทำไม ทำเพื่อประโยชน์อะไร

ดังตฤณ

!!!! กรุณา Login ก่อนจึงจะเสนอความคิดเห็นได้ !!!


Copyright ©G-PRA.COM
www5