| หัวข้อกระทู้ : ศิลป์เก่าเย้ายวนใจ....ศิลป์ใหม่ต้องดำรง.......... |
(N)
อันอันความสวยงามของพระเครื่องนั้น
การบัญญัติคำว่าสวย ว่างาม นั้นย่อมมีเอกลักษณ์เฉพาะ
หาใช่ความงามอย่างเทพบุตร เทพธิดา หรือหมู่มวลดอกไม้งามทั้งหลาย.......
แต่พระเครื่องนั้นจะงามด้วยพุทธศิลป์ ดูมีความเข้มขลัง ดูมีเสน่ห์ ดูน่าค้นหา
ดูน่าจับต้องเอามาส่องขยายหาสิ่งที่ซ่อนอยู่.....ผู้ที่นิยมชมชอบความงามของพระเครื่อง
จะประคับประครอง ถะนุถนอม ในยามหยิบจับ ยามเอามาส่องดู แม้จะส่องแล้วส่องอีกสักกี่ครั้งก็ไม่เบื่อ
เพราะยังมีสิ่งที่อยากมอง ชวนให้หลงใหลและต้องค้นหาอยู่ร่ำไป........
นี่แหละเสน่ห์ ความงามของพระเครื่อง.........
-------------------------------------------
พระเก่า
-------------
ย่อมมีสิ่งที่ซ่อนอยู่ ในความเข้มขลัง ความงามจากอายุธรรมชาติ จากอายุมวลสาร
ให้ค้นหา และยากนักที่จะเรียนรู้จบได้โดยไว
เพราะนอกจากจำนวนที่น้อยแล้ว เจ้าของผู้ครอบครองยังรักยังหวงแหน ไม่อยากให้ใครมาจับต้องได้ง่ายๆ
พระใหม่...........
----------------
ทุกอย่างย่อมดำเนินรอยตามสิ่งที่ดี...พระใหม่ก็เช่นกัน
ก็ในเมื่อเสน่ห์อันน่าค้นหานั้น พระเก่าถูกสร้างไว้ได้ติดตรึงตราตรึงใจปานนั้น พระใหม่ก็ย่อมต้องนำสิ่งดีๆของพระเก่า มาดำรงคงอยู่ในพระใหม่ไว้ให้มากที่สุด
นี่คืออีกหนึ่งสาเหตุที่พระใหม่ที่สามารถสร้างได้เข้มขลัง
คงมนต์เสน่ห์ของพระเก่าไว้ได้มากที่สุด ไม่ว่าจะเป็นกระบวนการจัดสร้าง หรือมวลสาร
ตลอดจนจำนวนการสร้างที่น้อย หายาก ให้นักสะสมได้ค้นหา
จึงเป็นสิ่งที่ทำให้พระใหม่ที่ได้บริหารจัดการ จัดสร้าง และมีพิธีเสก ตลอดจนเกจิอาจารย์เจ้าพิธีเป็นที่เคารพศรัทธา จึงได้รับความนิยมของนักสะสม ที่จะตามเก็บสะสมมาครอบครองกัน
--------------------------------------------------------------------------------------------
ของเก่าที่ ดีๆ มีค่านัก
คนที่รัก แม้เก่าไป ใยหมองหมาง
ถะนุถนอม หอมเบาๆ เย้าหยอกนาง
ต้องทำบ้าง แล้วคุณพระ จะคุ้มครอง.....
-------------------------------------------------------------------
 |
|
|
[พ. 16 ก.ค. 2557 - 10:59 น.]