กระดานข่าว www.g-pra.com : แสดงรายละเอียดในกระทู้

ร่วมเสนอความคิดเห็น

หัวข้อกระทู้ : เมื่อศรัทธา...........ที่มิได้มาด้วยความตั้งใจ ...(2)

(N)

ความเดิม

https://www.g-pra.com/webboard/show.php?Category=general_talk&No=456546

โดยคุณ kwang (2.3K)

[ศ. 20 มิ.ย. 2557 - 17:17 น.]

โดยคุณ kwang (2.3K)

[ศ. 20 มิ.ย. 2557 - 17:20 น.] #3370049 (1/70)

" จุดเปลี่ยน "

เช้าวันรุ่งขึ้น เราตื่นตั้งแต่เช้าจัดการกับกิจวัตรของตัวเองเสร็จสรรพ ทั้งหมดก็ออกจากที่พักไปยังวัดบ้านตระกวน เช้าๆอากาศกำลังสบาย เราจึงขับไปเรื่อยๆโดยมิได้ใช้ความเร็วมากนัก เวลาประมาณ 9 โมงเช้าเราทั้งหมดก็ถึงวัดบ้านตะกวน โดยมุ่งหน้าไปที่กุฏิหลวงพ่อสำเริง เช้านี้มีสิ่งที่ทำให้ผมแปลกใจ คือเมื่อวานบริเวณนี้ที่เงียบสงบ แทบจะไม่มีคนอยู่ แต่วันนี้กลับตรงกันข้าม กลับคลาดคล่ำไปด้วยผู้คนมากหน้าหลายตา ทั้งเด็ก วัยรุ่น จนถึงผู้เฒ่าผู้แก่ ไม่ต่ำกว่า 30-40 คน กำลังสาละวนทำโน่นทำนี้ในสิ่งที่ตนได้รับมอบหมาย หรือมีใจที่อยากจะทำ

กลุ่มชายวัยฉกรรจ์และผู้สูงวัย 5-6 คน กำลังขะมักเขม้นยกพื้นตั้งเป็นปรำพิธีเพื่อวางของบวงสรวงสังเวย ส่วนผู้หญิงบางส่วนก็นั่งจัดดอกไม้ที่จะใช้ในพิธีกรรม และบางส่วนก็ช่วยกันเตรียมข้าวปลาอาหารเพื่อถวายพระ ดูเป็นน้ำหนึ่งน้ำใจเดียวกันเป็นอย่างยิ่ง ยิ่งใกล้เที่ยงชาวบ้านก็ทยอยเข้ามาเพิ่มเติมเรื่อยๆ บรรยากาศแทบจะดูเหมือนงานบวชงานหนึ่งทีเดียว หลวงพ่อบอกว่าช่วงเช้าจะต้องทำพิธีบวงสรวงเทวดา ครูบาอาจารย์และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายก่อน หลังจากนั้นช่วงบ่ายจึงค่อยทำพิธีปลุกเสก

ช่วงเช้าเมื่อทำพิธีบรวงสรวงเสร็จ รอเวลาที่หลวงพ่อจะปลุกเสกในช่วงบ่าย ผมก็ได้เลียบๆเคียง ๆ คุยกับชาวบ้านที่มาช่วยงานถึงเรื่องๆต่าง ๆ เกี่ยวกับหลวงพ่อสำเริง ทำให้ผมทราบในเบื้องต้นว่า หลวงพ่อเป็นคนพื้นเพแถวนี้ โดยได้บรรพชาเป็นสามเณรก่อนที่จะอุปสมบท และมีศักดิ์เป็นเหลนแท้ ๆ ของหลวงพ่อมุม วัดประสาทเยอร์ ผู้เป็นเกจิเลื่องชื่อของศรีษะเกษ หลวงพ่อสำเริงชอบธุดงค์รุกขมูลเป็นชีวิตจิตใจ ธุดงค์ไปร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำ เข้าไปลาว เขมร พม่า ทะลุถึงอินเดีย ส่วนประเทศไทยก็ธุดงค์มาแล้วทุกภาค ก่อนจะกลับมาสู่บ้านเกิด ชอบศึกษาวิชาอาคมทั้งสายเขมรและสายพุทธในประเทศไทย ชอบศึกษาว่านยาและตำรายาโบราณ โดยใช้ความรู้ในวิชาอาคมที่มีอยู่นั้นช่วยเหลือชาวบ้านและเป็นที่พึ่งของชาวบ้านแถวนั้น เมื่อถึงตอนนี้ทำให้ผมได้เข้าใจมากขึ้นถึงสิ่งที่ปรากฏอยู่เบื้องหน้าของผม ทั้งบรรดาผู้คนที่มาร่วมแรงร่วมใจเข้ามาช่วยงาน และความเคารพนับถือของชาวบ้านที่มีต่อหลวงพ่อรูปนี้

โดยคุณ kwang (2.3K)

[ศ. 20 มิ.ย. 2557 - 17:21 น.] #3370051 (2/70)

มีอยู่ช่วงหนึ่ง ชาวบ้านได้เรียกเด็กคนหนึ่งมาให้ผมได้รู้จัก เด็กผู้ชายคนนี้คาดคะเนด้วยสายตาน่าจะอายุประมาณ 4-5 ขวบ ในคอแขวนเหรียญหลวงพ่อสำเริงรูปไข่ แม่ของเด็กคนนี้ได้เล่าให้ผมฟังว่า เมื่อ 3 เดือนที่แล้ว มีงานตลาดนัดแถวๆหมู่บ้าน แม่ของเด็กน้อยก็ได้ไปเที่ยวงานโดยไม่ลืมนำตัวลูกชายไปเที่ยวด้วย เมื่อถึงงานก็ได้เดินเที่ยวดูโน่นดูนี่ ซื้อของเดินเที่ยวเล่นกันตามสมควรแล้ว ขณะเดินทางกลับได้เดินมาถึงหน้าประตูทางเข้างาน เด็กคนนี้เดินล่วงหน้าไปยืนข้างที่จอดมอเตอร์ไซด์ อุบัติเหตุที่ไม่น่าจะเกิดขึ้นก็ได้เกิดขึ้น .....เสาไม้ไผ่ที่ติดหลอดไฟนีออนหลากสีที่ติดให้แสงสว่างและเพิ่มสีสันความสวยงาม ซึ่งยาวประมาณ 6 เมตร ด้วยความที่ติดตั้งไม่หนาแน่นพอ หรืออะไรก็สุดจะคาดเดาได้โอนเอนลู่ลงมา .....เสียงร้องตะโกนด้วยความแตกตื่น พร้อมกับการวิ่งหลบของผู้คนตามสัญชาติญาณ ทำให้ทุกคนหลบรัศมีของลำไม้ไผ่นี้ได้ทัน ......แต่นั่นไม่ใช่สำหรับเด็กผู้ชายคนที่ว่านี้ กล่าวคือ ..... ปลายไม้ไผ่ที่มีหลอดไฟนีออนติดอยู่ได้ฟาดลงบนศรีษะของเด็กคนนี้อย่างจัง ... แม่ของเด็กได้เล่าให้เราฟังต่อว่า เห็นลูกชายล้มลงพร้อมกับลำไม้ไผ่และการแตกกระจายของหลอดนีออนต่อหน้าต่อตา เมื่อสิ้นความตะหนกจึงรีบวิ่งเข้าไปดูถึงอันตรายที่เกิดขึ้นกับลูกชาย เมื่อดึงตัวลูกชายลุกขึ้น เด็กก็ส่งเสียงร้องไห้จ้าด้วยความตกใจ ส่วนมือทั้งสองข้างก็กุมเอาไว้ที่ศีรษะที่เปื้อนด้วยผงสีขาวของหลอดนีออน ในใจของแม่ปริวิตกไป คงต้องได้เห็นภาพที่ไม่อยากเห็นเป็นแน่แท้ เมื่อดึงมือของเด็กออกก็ต้องแปลกใจเพราะสิ่งที่ตัวเองคาดคิดผิดถนัด ร่องรอยเหนือขมับทางด้านขวามือเห็นเป็นเพียงรอยปื้นแดงๆ และมีอาการบวมเล็กน้อยเท่านั้น เมื่อสำรวจอยู่ 2-3 นาทีก็เห็นว่า ไม่มีอะไรมากไปกว่าสิ่งที่มีอยู่ ทั้งแม่ลูกจึงเดินทางกลับบ้าน

โดยคุณ kwang (2.3K)

[ศ. 20 มิ.ย. 2557 - 17:23 น.] #3370052 (3/70)

เช้าวันรุ่งขึ้น ทั้งพ่อและแม่จึงนำตัวเด็กน้อยมากราบหลวงพ่อสำเริง พร้อมกลับเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ท่านฟัง ถึงตอนนี้เมื่อชาวบ้านที่มาร่วมงานเห็นมีการล้อมวงนั่งพุดคุยกันอย่างออกรส หลายคนก็เริ่มทยอยเข้ามาร่วมแจมด้วย แย่งกันเล่าให้ฟังถึงเรื่องราวเกี่ยวกับตะกรุดของหลวงพ่อ ทั้งเรื่องวัยรุ่นยกพวกตีกัน หรืออุบัติเหตุเกี่ยวกับรถยนต์บ้าง รถมอเตอร์ไซด์บ้าง พวกเราคนนอกถิ่นก็ได้แต่นั่งฟังกันอย่างสนใจ

ครั้นเมื่อถึงเวลาปลุกเสก รายละเอียดตอนนี้จะไม่ขอเล่า เพราะเป็นเรื่องพิธีกรรมและบางส่วนได้มีการบันทึกไว้เป็นภาพถ่าย แต่ที่เราเห็น คือ จำนวนผู้คนที่เพิ่มขึ้นกว่าช่วงเช้าอย่างเห็นได้ชัด และภาพที่ทำให้พวกเราทึ่ง คือ........ หลังจากปลุกเสกเสร็จแล้วบรรดาชาวบ้านต่างถอดเสื้อเข้าแถวรอ เพื่อจะให้หลวงพ่อสำเริงลงเหล็กจารแผ่นหลังให้........ นับเป็นภาพที่ได้บรรยายให้เราทราบถึงความเลื่อมใสและความเชื่อมั่นของชาวบ้านที่มีต่อตัวหลวงพ่อเป็นอย่างดี

6 โมงเย็นโดยประมาณ หลังเสร็จงานและผู้คนได้ทยอยกลับกันแล้ว หลวงพ่อสำเริงได้มอบพระสมเด็จศรีรัตนะส่วนหนึ่ง กลับมาเพื่อให้นำมาแจกจ่ายสมนาคุณซองผ้าป่าตามเจตนารมณ์ จากนั้นพวกเราได้กราบนมัสการลา เพื่อเดินทางกลับสู่กรุงเทพมหานคร

โดยคุณ kwang (2.3K)

[ศ. 20 มิ.ย. 2557 - 17:26 น.] #3370056 (4/70)

" สิ่งที่ไม่คาดหวัง "

ขากลับกรุงเทพฯระหว่างทางผมจำได้ดี ผมกับพี่เค้าพูดกันน้อยลง ด้วยเพราะเหตุว่า หัวสมองมัวแต่ครุ่นคิดอยู่ตลอดถึงภาพของชาวบ้านที่มีต่อหลวงพ่อรูปนี้ เป็นหลวงพ่อที่เราไม่เคยได้ยินชื่อ หลวงพ่อที่ไม่ได้อายุเยอะๆ จนเป็นหลวงปู่หลวงตา แต่สิ่งที่ผมได้เห็นเป็นภาพชัดเจนคือ ความศรัทธาของชาวบ้านที่มีต่อพระรูปหนึ่ง เป็นศรัทธาที่เราคาดหมายได้ว่า คงจะไม่ได้สร้างขึ้นมาในเวลาอันรวดเร็ว เป็นศรัทธาที่คงมิได้สร้างมาด้วยการโฆษณาหรือประชาสัมพันธ์ แต่คงเป็นศรัทธาที่ค่อยๆบ่มเพาะ เพื่อให้ก่อเกิดอย่างเป็นเวลายาวนานนับเนื่องตลอดทุกๆพรรษาของท่าน

ภาพการร่วมแรงร่วมใจของชาวบ้านผู้หญิงทุกวัย ที่ช่วยกันจัดการสานงานจนบรรลุผลประสงค์ ภาพชาวบ้านผู้ชาย ตั้งแต่เด็กๆจนแก่เฒ่าก้าวเข้าสู่บั้นปลายของชีวิต ที่หันแผ่นหลังอันเปลือยเปล่าให้หลวงพ่อได้จดจารยันต์ คาถาอาคม และสรรพวิชาที่หลวงพ่อได้เรียนรู้มาเพื่อให้ตกอยู่กับตัว ซึ่งยังความสิริมงคล และสรรพความต้องการอย่างที่พวกเขาเหล่านั้นได้คิดปรารถนา ใช่สิ่งนี้ต่างหากที่ทำให้ 500 กม. จาก กทม. ถึงศรีษะเกษ ที่พกพาเอาความว่างเปล่าของความรู้สึกมาสู่.... แต่ในทางกลับกัน 500 กม. จากศรีษะเกษถึงกทม. มันได้ขุดคุ้ยเอาความรู้สึกที่อยู่เบื้องลึกของผมขึ้นมา ความรู้สึกนั้นเป็นอย่างอื่นไปไม่ได้ นอกเสียจาก....... ความ " ศรัทธา" ที่มิได้เกิดขึ้นมาด้วยความตั้งใจ

โดยคุณ PRAPAS-JATUKARM (4.4K)

[ศ. 20 มิ.ย. 2557 - 22:00 น.] #3370382 (39/70)

สวัสดีภาค 2 ครับพี่กวาง ............. น่าศรัทธามากครับพี่กวาง ดูจากภาพต่าง ๆ ในพิธี รวมถึงภาพที่หลวงพ่อเมตากับชาวบ้าน ความศรัทธาจงนำพาให้ผมได้กราบท่านอย่างน้อยสักครั้งนึงน่ะครับ

หากมีการสร้างบุญหรือร่วมบุญกับวัดหรือกับหลวงพ่อ ผมยินดีมาก ๆ และขอร่วมเป็นส่วนของบุญเล็ก ๆ ในครั้งนี้ด้วยน่ะครับ

โดยคุณ kwang (2.3K)

[ศ. 20 มิ.ย. 2557 - 22:37 น.] #3370421 (40/70)

ขอบคุณพี่ ๆ ทุกท่านนะครับ...ที่แวะมาพูดคุย

ผมนับถือใจของพี่ ๆ ทุกท่านจริง ๆ .....พี่ ๆ ขอร่วมบุญกันทั้ง ๆ ที่ไม่รู้จักหลวงพ่อ

ผมจำได้....

ครั้งหนึ่ง ผมเคยมาบอกร่วมบุญกันทำเหรียญถวายพ่อท่านเชื่อง วัดบางบ่อ (ตอนนั้นพี่ ๆ ในเว็ปน้อยท่านที่จะเคยได้ยินชื่อ...พ่อท่านเชื่อง วัดบางบ่อ นครศรีธรรมราช)

ผมตั้งกระทู้ว่า " อย่าคาดหวังว่าจะแพง....เพียงอยากขอแรงร่วมทำบุญ "

https://www.g-pra.com/webboard/show.php?Category=general_talk&No=331244

โดยครั้งนั้น ผมไม่ได้บอกว่าท่านที่ร่วมบุญจะได้รับอะไร และจะสร้างเหรียญถวายหลวงพ่อรูปไหน แต่พี่ ๆ ก็ร่วมบุญกัน ....จำนวน 10 กองบุญ ดูเหมือนน้อยไปเลย เพราะมันหมดลงในเวลารวดเร็ว ไม่ถึง 20 นาที จนผมเองยังตกใจ ....ในใจต้องนั้นยังคิดเลยว่า " อะไรวะ...ยังไม่ได้บอกเลยว่า หลวงพ่อรูปไหน ได้รับอะไร ทำไม่หมดเร็วอย่างนี้ แถมยังไม่พอด้วย ... แล้วที่เกินผมจะหาที่ไหนมาให้พี่ ๆ เค้าแหละ "

ผมนับถือใจของพี่ ๆ ทุกท่านจริง ๆ ครับ.......

ยังไงผมต้องขออนุโมทนาบุญล่วงหน้านะครับ

ด้วยจิตคาระวะ

!!!! กรุณา Login ก่อนจึงจะเสนอความคิดเห็นได้ !!!