 (N)
******เมื่อมีกุฏิหลังใหม่******
กูจะอยู่ตรงเพิงศาลานี่แหละ ถ้าใครมาหากูก็ไม่ต้องเดินไกล ช่วยกันเก็บของให้สะอาดก็แล้วกัน สมบัติกูมีเสื่อผืนหมอนใบ
กุไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว เพราะกุมีทุกสิ่งทุกอย่างแล้ว...กูมีความเพียร ความสมถะ ความศรัทธา มีเมตตา มีศีล มีความรักเพื่อนมนุษย์และ
มีธรรมะในหัวใจ
ใครไปใครมา กูจะได้พบง่าย ๆ กูจะได้รู้ได้เห็น
ผิดกันว่ะ ทีนี่สบายกว่าหลังเก่าแน่ แต่อยู่ไปนาน ๆ มันก็มีโทษ คือทำให้หัวใจเห็นธรรมน้อยลง เพราะติดความสะดวกสบายนี่แหละ
ใครบอกว่าเป็นศาลาของกู ของพวกมึง ของชาวบ้าน ของเทพบุตร เทพธิดาทั้งหลาย ที่เขาทำบุญกันต่างหาก กูมันแค่คนอาศัย " |