(N)
เรื่องที่ผมจะเล่าต่อไปนี้เป็นประสบการณ์ที่เกิดขึ้นกับตัวเองเมื่อคืนนี้ (ที่เล่าสู่ฟังไม่เจตนาแอบแฝงใดๆครับ)
เรื่องมีอยู่ว่าผมได้ศึกษาประวัติและการสร้างพระเครื่องของเกจิดังรูปหนึ่งในเขตอีสานใต้ ด้วยความที่เป็นคนอีสานเลยอยากได้พระเครื่องของท่านไว้บูชาสักองค์..ในที่สุดจึงเลือกตัดสินใจประมูลพระเครื่องของท่านได้องค์หนึ่งราคาก็ถือว่าหนักเอาการ...พอดีเมื่อวานมาทำงานพระที่ประมูลเพิ่งส่งมาถึงก็เลยรีบเอาไปเข้ากรอบ
พอตอนเย็นกลับถึงบ้านก่อนนอนประมาณ 4 ทุ่มผมก็ได้นำพระนั้นมาใส่สร้อยแล้วห้อยคอจุดธุปเทียนไหว้สวดมนต์ตามปกติ โดยจะเริ่มสวดพุทธคุณ ธรรมคุณ สังฆคุณ ต่อด้วยคาถาชินบัณชร คาถาหลวงปู่ทวด คาถาโสฬสมงคล คาถาบูชาพระไพรีพินาศ คาถาบูชาพระปิดตา คาถาบูชาพระเครื่องหลวงปู่ทิม และคาถาบูชาเสด็จพ่อรัชกาลที่ ๕ ตามด้วยแผ่เมตตาและนั่งสมาธิต่ออีกประมาณ 15 นาที เป็นกิจวัตรทุกวัน
ที่แปลกคือเมื่อคืนนี้ ผมไหว้พระสวดมนต์ตามปกติพอสวดพุทธคุณฯ และสวดชินบัณชรจบ ก็เริ่มสวดคาโสฬสมงคล พอเริ่มสวดยังได้ไม่ถึงครึ่งรู้สึกหายใจไม่ออก พยายามหายใจตั้งสติสวดต่อไปเสียงก็เริ่มหายและแน่นหน้าอกเหมือนมีใครอะไรมาทับไว้ แต่ผมก็ผื่นสวดต่อจนครบสามจบ คิดในใจว่าไม่ไหวแน่ๆ ก็เลยหยุดแล้วตั้งใจบอกหลวงปู่ที่ผมเพิ่งได้มาใหม่แล้วสวดคาถาของท่าน..ต่อด้วยนั้งสมาธิสิ่งที่ผมสัมผัสได้คือ เพราะพระองค์นั้นที่ผมห้อยอยู่ทำให้ผมสวดคาถาบทอื่นๆต่อไม่ไหว...แต่พอบอกกล่าวท่านแล้วนั้งสมาธิทุกอย่างกลับเปลี่ยนไปเกิดความนิ่งสงบและเห็นแสงเปล่งประกายเจิดจ้า...ผมห้อยพระมาก็หลายองค์ทำสมาธิมาก็มาก..บอกได้คำเดียวครับว่า..พระเครื่องของท่านหลวงปู่ผู้นี้สุดยอดจริงๆ... | 
[พ. 05 ก.ย. 2555 - 10:47 น.]