(D)
เมื่อเวลา 10.30 น. วันที่ 3 ก.พ. 53 พ.ต.อ.พงศ์ศิริ เพ็ชรหว้าโง๊ะ ผกก.สภ.เมือง นครพนม ได้รับแจ้งจาก พระครูศรีปริยัติการ เจ้าอาวาสวัดโอกาสศรีบัวบาน ในเขตเทศบาลเมืองนครพนม ว่าได้มีโจรลักพระเทียม พระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์เก่าแก่คู่บ้านคู่เมืองนครพนม อายุราว 1,000 ปี หายไปจากอุโบสถภายในวัด จากนั้นจึงประสานไปยังเจ้าหน้าที่ตำรวจวิทยาการ และเจ้าหน้าที่เกี่ยวข้องเข้าตรวจสอบที่เกิดเหตุ และระดมเจ้าหน้าที่ตำรวจตั้งจุดตรวจจุดสกัดติดตาม ตรวจค้นตามเส้นทางทุกจุด แต่ยังไม่สามารถติดตามคืนได้ ซึ่งประชาชนที่ทราบข่าวต่างรู้สึกหดหู่ พร้อมด่าสาปแช่งให้คนร้ายมีอันเป็นไป และขอให้ได้พระดังกล่าวกลับคืนมาโดยเร็ว
จากการตรวจสอบของเจ้าหน้าที่ตำรวจเบื้องต้นพบภายในอุโบสถวัดโอกาสศรีบัวบาน องค์พระเทียม พระพุทธรูปทำจากไม้ติ้วบุด้วยทองคำ แกะสลักปางมารวิชัย อายุราว 1,000 ปี ขนาดความสูง 60 เซนติเมตร หน้าตักกว้าง 39 เซนติเมตร น้ำหนักประมาณ ซึ่งตั้งประดิษฐานคู่กับพระติ้วขนาดเท่ากัน หายไป นอกจากนี้ยังพบร่องรอยแจกันดอกไม้ล้มเป็นทาง และมีเปลวทองที่ปิดพระ ร่วงเป็นจุดออกไปทางหน้าต่างอุโบสถ เชื่อว่า คนร้ายได้นำออกไปทางหน้าต่าง และยังพบรองเท้าแตะแบบสวมสีน้ำตาล ทิ้งไว้บริเวณบันไดทางขึ้นอุโบสถ แต่ไม่มีใครแสดงตัวเป็นเจ้าของจึงตรวจยึดเป็นหลักฐาน
พ.ต.อ.พงศ์ศิริ เพ็ชรหว้าโง๊ะ ผกก.สภ.เมือง นครพนม กล่าวว่า เบื้องต้นจากการสอบถามชาวบ้านที่ขายดอกไม้บริเวณด้านหน้าอุโบสถ ทราบว่าในช่วงเช้ายังพบเห็นพระเทียม อยู่ ก่อนเกิดเหตุได้มี พระ 2 รูป และชี 2 รูป เดินทางมากราบไหว้ แต่ชาวบ้านไม่ได้สังเกตว่ากลับออกไปตอนไหน จนกระทั่งมีชาวบ้านขึ้นไปกราบไหว้ จึงพบว่า องค์พระเทียม ที่ตั้งคู่กับพระติ้ว ได้หายไปแล้ว จึงได้แจ้งทางวัดก่อนแจ้งตำรวจ โดยทางตำรวจได้เร่งเก็บหลักฐาน และตั้งจุดตรวจติดตามทุกพื้นที่ โดยเฉพาะพื้นที่ชายแดนที่อาจจะนำข้ามไปยัง สปป.ลาว เชื่อว่าน่าจะเป็นแก๊งที่ตระเวนลักขโมยพระสำคัญ ซึ่งจะได้เร่งสอบสวนพยานรวบรวมหลักฐานติดตามพระที่หายไปคืนมาโดยเร็วที่สุด
พระครูศรีปริยัติการ เจ้าอาวาสวัดโอกาสศรีบัวบาน กล่าวว่า ปกติพระเทียมจะประดิษฐานคู่กันกับพระติ้ว ในอุโบสถ องค์ที่หายไปคือพระเทียม สำหรับพระเทียม เป็นพระพุทธรูป ศักดิ์สิทธิ์ คู่บ้านคู่เมืองของนครพนม แกะสลักจากไม้ติ้วบุด้วยทองคำ แบบปางมารวิชัย โดยจากประวัติความเป็นมา สร้างขึ้นจากพระติ้ว โดยในสมัยพระเจ้าศรีโคตรบูร ซึ่งเป็นเจ้าผู้ครองอาณาจักรศรีโคตรบูร ประมาณปี พ.ศ. 1238โดยพระองค์ได้โปรดให้นายช่างสร้างจากไม้หมอนรองท้องเรือท่อนที่ทำจากไม้ติ้ว ซึ่งใช้ชักลากเรือในแม่น้ำโขง ครั้นได้ทำการสมโภชเป็นพระพุทธรูปคู่บ้านคู่เมืองแล้ว เมื่อ บ้านใดเมืองใดเกิดเหตุร้ายภัยร้าย ก็จะอัญเชิญองค์ พระติ้วไปประดิษฐาน ณ บ้านเมืองนั้น เพื่อขอให้ช่วยขจัดปัดเป่าภัยร้ายทั้งหลายทั้งปวงให้ดับหายไป ครั้นพอเหตุร้าย ภัยร้ายระงับดับหายไปแล้ว ชาวบ้านก็จะอัญเชิญองค์พระกลับไปประดิษฐานภายในเมืองเหมือนเดิม
ครั้นต่อมา ได้เกิดเหตุเพลิงไหม้หอพระวัดธาตุ บ้านสำราญ ซึ่งเป็นวัดหนึ่งที่ตั้งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำโขง ในอดีต ซึ่งเป็นที่ประดิษฐาน องค์พระติ้ว เป็นเหตุให้ชาวบ้านเชื่อกันว่าองค์พระติ้วถูกไฟไหม้ไปกับกองเพลิงครั้งนั้นแล้ว พระเจ้าขัตติยะวงศาฯ จึงมีบัญชาให้ชาวบ้านหาไม้มาแกะสลักเป็นพระพุทธรูปให้ได้พุทธลักษณะเหมือนองค์พระติ้วทุกประการ แล้วจัดให้มีการสมโภชเป็นพระคู่บ้านคู่เมืองแทนองค์พระติ้ว ที่เชื่อว่าถูกไฟไหม้ไปแล้ว
ต่อมาได้เกิดเรื่องแปลกมีชาวบ้านไปหาปลาพบ พระติ้ว ลอยขึ้นมาจากน้ำโขง จึงได้นำไปถวาย พระเจ้าขัตติยะวงศา พระองค์จึงเกิดความศรัทธามากขึ้น จึงได้สละทองคำหนัก 30 บาท ให้ช่างบุทั่วทั้งองค์ และจารึกอักษรที่แท่นฐานบอกวันเดือนปี และนามผู้สร้างไว้ และถวายสมัญญานามพระพุทธรูปองค์เดิมว่า พระติ้ว และพระพุทธรูปที่สร้างขึ้นใหม่ว่า พระเทียม คือองค์ที่หายไป
ต่อมา พระราชบุตรพรหมา เจ้าครองเมืองนครบุรีศรีโตบูรได้อัญเชิญพระติ้ว พระเทียม มาประดิษฐานไว้ที่วัดโอกาสศรีบัวบาน เมื่อ พ.ศ. 2218 จึงกลายเป็นพระศักดิ์สิทธิ์คู่บ้านคู่เมืองนครพนม มาถึงปัจจุบัน ที่ทุกคนเคารพบูชา ใครเดินทางไปมาจะต้องมากราบไหว้สักการะบูชา และในวันขึ้น 15 ค่ำ เดือน 6 หรือช่วงสงกรานต์ทุกปีจะมีงานบุญสำคัญประเพณีสรงน้ำสืบทอดมาจากอดีตจนถึงถึงปัจจุบัน |
[ศ. 05 ก.พ. 2553 - 02:26 น.]