กระดานข่าว www.g-pra.com : แสดงรายละเอียดในกระทู้

ความคืบหน้าจากกระทู้ของเดิม"เบี้ยแก้รุ่นแรก หลวงพ่อสืบวัดสิงห์ศิษย์หลวงปู่เจือวัดกลางบางแก้ว"

https://www.g-pra.com/webboard/show.php?Category=general_talk&No=168600

วันนี้จะขออนุญาตนำเสนอความคืบหน้าวัตถุมงคลอีกอย่างหนึ่งของ วัดสิงห์ ที่จะออกมาในระยะเวลาไกล้เคียงกับเบี้ยแก้รุ่นแรก แต่รอบนี้เป็นมีดหมอรุ่นแรกครับ มีจำนวนน้อยมากๆ คาดว่าจะออกมาให้พบเห็นหลังเสร็จพิธีในเสาร์5 ขณะนี้ยังอยู่ระหว่างปลุกเสก
จากข้อมูลเท่าที่เคยได้รับทราบกันมาและเคยลงในหนังสือพิมพ์ เดลินิวส์ เรื่องการสยบอาถรรพณ์ตะเคียนทอง ของหลวงพ่อสืบ วัดสิงห์
ตามรายละเอียดดังที่กล่าวมาแล้วว่า “วัดสิงห์” เป็นวัดโบราณเก่าแก่หลังจากผ่านพ้นวันเดือนปีไปสู่หลายร้อยปี “วัดสิงห์” ก็เริ่มโรยราจนเกือบร้างเนื่องจาก “เจ้าอาวาส” ที่มาปกครองวัดนี้ถึง ๔ รูป ต่างมีเหตุต้อง “อาถรรพณ์ตะเคียนทอง” จนต้องลาสิกขาไปมีภรรยาเกือบทั้งสิ้น โดยเรื่องราวการต้อง “อาถรรพณ์ตะเคียนทอง” นี้มีว่า “มีต้นตะเคียนทองขนาดใหญ่ขึ้นอยู่ใกล้บริเวณ “พระมหาธาตุเจดีย์อิศวรนวโกฏิ” ซึ่งเป็นพระมหาธาตุเจดีย์ที่บรรจุ “รอยพระพุทธบาทคู่” และ “รอยพระหัตถ์พระพุทธเจ้า” ตลอดจน “พระบรมสารีริกธาตุ” ไว้ภายในโดยสร้างมาตั้งแต่ต้นสมัย “อู่ทอง” จึงมีความเก่าแก่ได้ชำรุดทรุดโทรมไปตามกาลเวลา ซึ่งขณะนั้นเอียงลงมาใกล้จะล้มลงเต็มที
และในหลายสิบปีที่ผ่านมา “ต้นตะเคียนทองต้นใหญ่” ที่ขึ้นอยู่ใกล้พระมหาธาตุเจดีย์ก็ได้ “เกิดเหตุอาเพศ” เนื่องจากมี “ต้นโพธิ์” ที่ขึ้นทับซ้อน “ต้นตะเคียนทอง” ในลักษณะ “โอบกอด” ต้นตะเคียนทองเอาไว้แถมงอกงามเจริญอย่างรวดเร็ว หลังจากต้นโพธิ์ต้นนี้ขึ้นมาแล้ว “เจ้าอาวาสวัดสิงห์” เวลานั้นก็ประสบเหตุ “อาถรรพณ์” ต้องลาสิกขาออกไปมี “ภรรยา” โดยไม่มีเค้าลางมาก่อนสร้างความประหลาดใจแก่ชาวบ้านใกล้วัดสิงห์เป็นอย่างยิ่ง โดยผู้เฒ่าเล่าว่า “เป็นอาเพศของต้นโพธิ์ที่ขึ้นโอบต้นตะเคียนทอง” โดยที่ผู้คนต่างเรียกต้นโพธิ์แบบนี้ว่า “โพธิ์ปาราชิก” โดยเชื่อกันว่าต้นตะเคียนทองมีเพศเป็น “หญิง” ที่มี “เทพารักษ์” เป็น “เจ้าแม่ตะเคียนทอง” ส่วน “ต้นโพธิ์” นั้นเปรียบเสมือนดั่ง “พระสงฆ์” เมื่อไปทำการกอดรัด “ต้นตะเคียนทอง” จึงถือกันมาแต่โบราณว่าเป็น “โพธิ์ปาราชิก” ที่ได้แสดง “อาเพศ” ถึงตัว “เจ้าอาวาส” ของวัดด้วย
ครั้นเจ้าอาวาสรูปแรกลาสิกขาแล้วก็มี “เจ้าอาวาส” อีก ๓ รูป ที่ต่างก็ต้องอาถรรพณ์เฉกเช่นกันคือต้องลาสิกขาไปมี “ภรรยา” ทั้งหมด ส่วนต้นตะเคียนทองที่มีต้นโพธิ์โอบกอดขึ้นทับอยู่นี้ก็งอกงามตลอดมา โดยชาวบ้านย่านนั้นหลาย ๆ คนอยากให้ตัดทิ้ง แต่ก็มีอีกพวกที่ไม่ยอมให้ตัด ก็คือพวกที่ได้รับผลจากการบนบานต่าง ๆ รวมทั้ง “ขอเลข” ก็ประสบผลสำเร็จมากมายจึงทำให้เกิดความ “ขัดแย้ง” กันขึ้นในหมู่ชาวบ้าน
“พระครูอินทสิริชัย (ม้วน อินทสุวัณโณ)” อดีตเจ้าคณะตำบลท่าพระยา ซึ่งเป็นผู้ปกครอง “วัดสิงห์” อยู่ในขณะนั้นเห็นว่าวัดสิงห์ชำรุดทรุดโทรมมาก “เจ้าอาวาส” ที่ส่งไปกี่รูปก็ลาสิกขาไปมีครอบครัวหมดจึงพิจารณาเลือก “ศิษย์เอก” ซึ่งมีศีลาจารวัตรดี เคร่งครัดในพระธรรมวินัยไปเป็นเจ้าอาวาส เพื่อพัฒนาวัดสิงห์ให้เจริญรุ่งเรืองเพราะ “หลวงพ่อม้วน” ก็เป็นศิษย์ ผู้สืบพุทธาคมมาจาก “หลวงพ่อสุข วัดห้วยจระเข้” ซึ่งเป็นศิษย์เอกของ “หลวงปู่นาค” โดยที่ “หลวงพ่อม้วน” ก็ได้ถ่ายทอดพุทธาคมให้แก่ศิษย์เอกของท่านซึ่งก็ คือ “หลวงพ่อสืบ” จน แน่ใจว่าน่าจะเอาชนะ “อาถรรพณ์ที่วัดสิงห์” ได้จึงตัดสินใจส่งไปเป็น เจ้าอาวาสที่วัดสิงห์
ต่อมาหลังจาก “หลวงพ่อสืบ” มาอยู่วัดสิงห์แล้วก็ได้บำเพ็ญสมณธรรมอย่างเคร่งครัด พร้อมกับพัฒนาวัดสิงห์ให้เจริญขึ้นเป็นลำดับ ทุกวันเมื่อกลับจากบิณฑบาตตอนเช้า ก็มายืนหยุดอยู่หน้า “ต้นตะเคียนทอง” และ “ต้นโพธิ์ปาราชิก” พร้อมทำการอธิษฐานบารมีแผ่เมตตาให้เป็นประจำจึงเกิดเรื่องแปลกประหลาดคือ “ต้นตะเคียนทอง” และ “ต้นโพธิ์ปาราชิก” ที่เคยงดงามเขียวขจีกลับเริ่ม “เหี่ยวลง” และต่อมาก็ “แห้งตาย” ไปจึงเป็นที่ร่ำลือกันในบรรดาศิษย์ว่าเป็นเพราะ “บารมี” ของ “หลวงพ่อสืบ” ที่มีเหนืออาถรรพณ์ของ “เจ้าแม่ตะเคียนทอง” และ “โพธิ์ปาราชิก” ไปได้อย่างน่าอัศจรรย์ยิ่ง
ขอขอบคุณข้อมูลบางส่วนจาก หนังสือพิมพ์ เดลินิวส์

ด้วยฤกษ์งามยามดีในต้นปีนี้ ด้วยบารมีที่หลวงพ่อสืบท่านมีและด้วยวิชาที่ท่านได้เคยร่ำเรียนมาทำให้ท่านจึงได้จัดสร้างมีดหมอเพื่อให้ลูกศิษย์ท่านได้มีไว้ครอบครอง เพื่อบูชาและป้องกันตัว โดยท่านตั้งใจจัดทำและปลุกเสกเดี่ยวตลอดมาเป็นระยะเวลานาน จนท่านออกปากว่าใช้ได้แต่ท่านก็ยังคงตั้งใจปลุกเสกต่อไปจนถึงเสาร์5ของปี2553(ประมาณช่วงเดือนกุมภาพันธ์)เป็นอันเสร็จพิธี
มีดหมอที่หลวงพ่อสืบ ท่านจัดสร้างและปลุกเสกนี้มี 2 ขนาดด้วยกัน